Öz
Günümüzün hızla değişen yaşam koşullarında bireylerin ilgilerine zaman ayırıp duygularının farkına vardığı, çeşitli problem çözümlerine ulaşabildiği tek başınalık anları giderek önem kazanmaktadır. Tek başınalığın verimli kullanılması adına, bu yapı ile ilişkili olabilecek değişkenlerin araştırılması gerektiği düşünülmektedir. Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinin tek başınalıkları ile psikolojik ihtiyaç doyumu, tek başına olma türleri ve benlik kurgusu arasındaki ilişkileri incelemektir. Araştırmanın örneklemini 662 (Kadın= 474, %71.6, Erkek= 161, %24.3) üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Katılımcıların yaş ortalaması 20.58 (S= 2.10) dir. Araştırmada Kişisel Bilgi Formu, Tek Başına Olmayı Tercih Etme, Tek Başına Olma Türleri, İhtiyaç Doyumu ve İlişkisel, Bireyci, Toplulukçu Benlik Ölçekleri kullanılmıştır. Çoklu doğrusal regresyon analizi sonucunda tek başına olma türleri, psikolojik ihtiyaç doyumu ve benlik kurgusu değişkenlerinin katılımcıların tek başına olma tercihlerini %21 oranında açıkladığı bulunmuştur. Bu çalışmanın sonuçlarına göre tek başınalığın olumlu türlerini deneyimleyen ve bireyci benlik kurgusu özelliklerine sahip bireyler daha fazla tek başına olma tercihinde bulunurken ilişkili olma psikolojik ihtiyacının karşılandığı bireyler tek başına olmayı düşük düzeyde tercih etmektedir. Bu çalışmanın bireylerin tek başına olma tercihini kişisel, çevresel ve kültürel değişkenler bağlamında ele alması ile ilgili alanyazına katkıda bulunduğu düşünülmektedir.

Anahtar kelimeler
Tek başınalık, psikolojik ihtiyaç doyumu, benlik kurguları