Bu çalışmanın amacı madde kullanım bozukluğu olan ve olmayan ergenleri benlik saygıları ve yetiştikleri aile ortamları açısından karşılaştırmaktır. Anne ve babadan algılanan değişkenler açısından ayırt edici faktörlerin neler olduğunun bulunması amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemi, Ankara Alkol ve Madde Bağımlılığı Tedavi ve Eğitim Merkezi (AMATEM) Kliniğinde yatarak ve ayakta tedavi gören, yaşları 15-25 arasında değişen 140 (129'u erkek, 11'i kadın) madde kullanım bozukluğu olan ergen ve demografik özellikler açısından eşleştirilmiş 146 (140'ı erkek, 6'sı kadın) madde kullanım bozukluğu olmayan ergen katılımcılardan oluşmaktadır. Araştırma verileri, demografik bilgileri içeren Kişisel Bilgi Formu, Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği, Ebeveyn Kabul-Red/Kontrol Ölçeği (EKRÖ/K) ve Çocuk Yetiştirme Stilleri Ölçeği (ÇYSÖ) ile toplanmıştır. Madde kullanım bozukluğu olan ergenlerin karşılaştırma grubuna göre, hem annelerinden hem de babalarından anlamlı olarak daha fazla ret, daha fazla kontrol; daha az kabul/ilgi ve daha fazla sıkı denetim/kontrol algıladıkları bulunmuştur. Gruplar benlik saygısı açısından karşılaştırıldığında, madde kullanım bozukluğu olan ergenlerin benlik saygısı puanlarının karşılaştırma grubundan daha düşük olduğu bulunmuştur. Çocuk yetiştirme stilleri açısından gruplar karşılaştırıldığında, madde kullanım bozukluğu olan ergenlerin ebeveynlerinin her ikisini de otoriter olarak algıladıkları görülmüştür. Ebeveyn kabul-reddinin, çocuk yetiştirme stillerinin, aile ortamının ve benlik saygısının ergenlerdeki madde kullanım bozukluğunda önemli faktörler olduğu görülmüştür.
Anahtar Kelimeler: madde kullanım bozukluğu, ebeveyn kabul-reddi, çocuk yetiştirme stilleri, benlik saygısı