Öz
Bu çalışmada beliren yetişkinlik döneminde bireylerin bağlanma stilleri ve psikososyal olgunluk düzeyi arasındaki ilişkide anne-baba tutumu değişkeninin aracı rolünün incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, 17-30 yaş arası 452 üniversite öğrencisine, Değiştirilmiş Erikson Psikososyal Dönemler Envanteri, Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri, Çocuk Yetiştirme Tutumları Ölçeği ve bazı demografik bilgileri elde etmek amacıyla Demografik Bilgi Formu uygulanmıştır. Araştırma sonuçları, katılımcıların psikososyal olgunluk düzeyi ile diğer tüm değişkenler arasında anlamlı ilişkiler olduğunu göstermektedir. Kaygılı bağlanma ile genel psikososyal olgunluk arasındaki ilişkide anne-baba tutumunun kabul/ilgi ve sıkı denetim/kontrol boyutları kısmi aracılık rolü üstlenmiştir. Kaçınmacı bağlanma ve genel psikososyal olgunluk arasındaki ilişkiye ise sıkı denetim/kontrol alt boyutunun kısmi aracılık ettiği görülmüştür. Kaygılı bağlanan bireylerin genel psikososyal olgunluğu için kabul/ilgi boyutunun koruyucu faktör ve sıkı denetim/kontrol boyutunun ise risk faktörü olabileceği, kaçınmacı bağlanan bireylerin genel psikososyal olgunluğu için ise sıkı denetim/kontrol boyutunun risk faktörü olabileceği görülmüştür. Elde edilen bulgular ışığında, beliren yetişkinlikte bağlanma stillerinin ve anne-baba tutumlarının genel psikososyal olgunluk düzeyi üzerinde oldukça etkili olduğu söylenebilir.
Anahtar Sözcükler: bağlanma stilleri, anne-baba tutumları, psikososyal olgunluk